الگوی عوامل پیشران تمایل به ترک خدمت نخبگان از دیدگاه مدیران در شرکت ملی پخش فراورده‌های نفتی

اهمیت منابع انسانی، بحث ترک خدمت را به موضوع مورد توجه اکثر سازمان‌ها تبدیل نموده است. امروزه ترک خدمت بالا به‌عنوان نوعی معضل سازمانی نگریسته می‌شود. بدون شک ترک خدمت خدمت نخبگان هزینه‌ای قابل توجه‌ای را بر بدنه سازما‌ن‌ها وارد می‌نماید. بر این اساس، شناسایی عوامل موثر بر ترک خدمت آنان گامی ضروری محسوب می‌شود. هدف اصلی این پژوهش، شناسایی عوامل موثر بر ترک خدمت نخبگان نخبگان و تاثیر آ ن بر تمایل به ترک خدمت کارکنان در شرکت ملی پخش فرآورده‌های ایران است. پژوهش حاضر از نظر هدف، توصیفی و از نظر نوع استفاده، کاربردی و از نظر اجرا، پژوهشی پیمایشی است. پرسشنامه پژوهش با توجه به ادبیات تحقیق و نظر نخبگان پژوهش تدوین و پایایی آن با استفاده از آلفای کرونباخ ‌مقدار 0.885 محاسبه شد. جامعه آماری پژوهش شامل مدیران شرکت ملی پخش فرآورده‌های ایران (منطقه تهران) بود که با استفاده از فرمول کوکران، تعداد 105 نفر به‌عنوان اعضای نمونه انتخاب شدند. نتایج حاصل از تحلیل داده‌ها با استفاده از آزمون تحلیل عامل تاییدی و تحلیل مسیر نشان داد که عوامل شغلی و سازمانی بر ترک خدمت کارکنان تاثیر  معناداری دارند اما عوامل شخصی بر ترک خدمت تاثیر معنادار نداشت.